Χαίρομαι και πονάω, μαζί…
Φοβάμαι και ελπίζω, μαζί…
Ξεθαρρεύω και μετά αμέσως μαζεύομαι…
Πάω για υπέρηχο κάθε δεκαπέντε μέρες…
Δεν το έχω πει σε κανέναν ότι είμαι έγκυος…
Δυσκολεύομαι να συνδεθώ με το μωρό μου…
Μερικές από τις φράσεις που έχω ακούσει από μητέρες που βιώνουν εγκυμοσύνη μετά από απώλεια.
Μια τόσο ιδιαίτερη περίοδος, και αυτή παραγνωρισμένη όπως το περιγεννητικό πένθος,
γιατί τώρα σου λένε έμεινες έγκυος, τώρα μόνο χαρά, πάει τελειώσαν τα παλιά!
Όμως μόνο εσύ ξέρεις.
Πώς νιώθεις,
τι κουβάρι συναισθημάτων ξετυλίγεται μέρα με τη μέρα,
και κάθε μέρα δεν ξέρεις πώς θα πάει,
άλλοτε είσαι γεμάτη ευγνωμοσύνη,
κι άλλοτε χωμένη βαθιά μέσα στον φόβο.
Πολλές φορές δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσεις το μέσα σου.
Τόσο περίπλοκο, λέξεις δεν βρέθηκαν ακόμα γι’ αυτό.
Ό,τι και να νιώθεις, όπως και να είσαι κάθε στιγμή,
αξίζεις να ακουστείς,
να αγκαλιαστείς,
να τιμηθείς.
Δεν μπαίνει σε κουτιά η ζωή,
δεν μπαίνουν σε λέξεις οι ψυχές.
Μόνο ταξιδεύουν,
ψάχνοντας απλά,
κάπου να ξαποστάσουν.
.
.
.
Αν είσαι έγκυος μετά από απώλεια και θες στήριξη,
είμαι εδώ για σένα.
Μπορούμε να κάνουμε αυτό το ταξίδι παρέα.
Μαρία – Love and Grief