Όταν λέω ότι το μωρό μου μου πέθανε, οι άνθρωποι συχνά απαντούν: «Λυπάμαι που δεν ήξερα».

Το μωρό μου νοσηλεύτηκε στην εντατική των νεογνών, όπου ο μικρός μου ήρωας αγωνίστηκε για 12 ημέρες.

Έχω δύο κορίτσια που με περιμένουν να τους δώσω την αγκαλιά που τόσο λαχταράω

Έγραψα ένα κείμενο για τις απώλειές μου αλλά δεν μπόρεσα να το μοιραστώ αυτούσιο, μάλλον δεν είμαι ακόμα έτοιμη.

Ενδομήτριοι θάνατοι, διακοπή κύησης, και οι ιστορίες απώλειας συνεχίζονται.

Ενδομήτριος θάνατος ακαθορίστου αιτίας, και έτσι ξαφνικά σε χάσαμε.

Οι ιστορίες της απώλειας εγκυμοσύνης συνεχίζονται, και θα αναρτώνται όλο τον Οκτώβριο.

Οι πρώτες ιστορίες της καμπάνιας "Για πάντα μωρά μας" συγκίνησαν και ευαισθητοποίησαν.

Μέσα στον Οκτώβριο θα ανεβαίνουν καθημερινά κείμενα δικά μας, ανθρώπων που έχουν βιώσει περιγεννητική απώλεια, μαζί με μια φωτογραφία με τη φράση που μας ενόχλησε περισσότερο.

Δεν ξέρεις πότε θα το χρειαστείς. Να μιλήσεις. Να μη νιώθεις μόνη, ή μόνος, πια. Να ακουμπήσεις την ιστορία της αποβολής σου, της διακοπής κύησης, της υπογονιμότητας, σε ανθρώπους που θα σε καταλάβουν.