Ένα τηλέφωνο στη μέση του δάσους θα σε φέρει κοντά με τους αγαπημένους σου που δεν είναι πια εδώ

Παραπονιέμαι γιατί και αυτή η φάση της ζωής μου είναι ζόρικη. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχω ξεπεράσει τις απώλειές μου. Γιατί είμαι για πάντα η μητέρα τους και θα θυμάμαι πάντα τη χαρά της ύπαρξής τους, και τον πόνο του θάνατου τους.

Οι γονείς που θρηνούν τον θάνατο του μωρού τους, ενθαρρύνονται να δουν και να κρατήσουν τα μωρά τους - και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και να τα φέρουν στο σπίτι.

Για όλες τις γυναίκες που δε χωράνε στα στερεότυπα που μας έχουν φορέσει. Για όλη την ομορφιά μας που ψάχνει τρόπους να λάμψει.