Η Μόνα Λίζα είναι μία από εμάς! Και θα μας θυμίζει για πάντα πώς είναι να είσαι αληθινή, και να μην υποτάσσεσαι στις επιθυμίες και τις προσδοκίες των άλλων.

Δεν ξέρεις πότε θα το χρειαστείς. Να μιλήσεις. Να μη νιώθεις μόνη, ή μόνος, πια. Να ακουμπήσεις την ιστορία της αποβολής σου, της διακοπής κύησης, της υπογονιμότητας, σε ανθρώπους που θα σε καταλάβουν.

Η ομορφιά αυτού του κόσμου μπορεί να γιατρέψει τις πληγές μας.

Η ανάληψη της ευθύνης της εμπειρίας μου μού επέτρεψε να τιμήσω όσα είχα περάσει και όσα χρειαζόμουν για να θεραπευτώ.

Εξαρτάται από το πώς το βλέπεις, αλλά πραγματικά είμαι μητέρα από τον Απρίλιο του 2016 όταν έλαβα το πρώτο μου θετικό τεστ εγκυμοσύνης. Μια αποβολή και μια θνησιγένεια αργότερα, ήμουν ακόμα μητέρα, μόνο που είχα άδεια χέρια.

Ομάδες στήριξης στην υπογονιμότητα, στην προωρότητα, στην αποβολή, σε θνησιγένεια, σε διακοπή κύησης, σε άμβλωση. Σπάμε τη μοναξιά, αλληλοστηριζόμαστε, αγκαλιαζόμαστε.

Αποβολή και ενδομήτριος θάνατος στη Νεολιθική Εποχή και στην Αρχαιότητα. Πώς ήταν τα πράγματα τότε? Μπορούμε να μάθουμε κάτι για το σήμερα, από το χτες?

Τι κάνει μια βοηθός μητρότητας στο περιγεννητικό πένθος? Πώς μπορεί να στηρίξει μια γυναίκα που έχει βιώσει αποβολή, διακοπή κύησης, απώλεια σε οποιαδήποτε εβδομάδα, ή και νεογνική απώλεια?

Μια αποβολή ή μια παλίνδρομη κύηση συνήθως δεν αφήνουν σημάδια στο σώμα, αλλά αφήνουν σημάδια στην ψυχή η οποία πονάει και χρειάζεται στήριξη και φροντίδα.

Μια αποβολή πρώτου τριμήνου συχνά δεν αναγνωρίζεται όπως της αξίζει από τους γύρω μας, και ένα τελετουργικό μπορεί να βοηθήσει σε αυτό, γιατί την φωτίζει, ενώ παράλληλα βοηθά στη διαχείριση των συναισθημάτων και του πένθους.