Η ομορφιά αυτού του κόσμου μπορεί να γιατρέψει τις πληγές μας.

'Ενας κύκλος γυναικών που μας χωράει όλες εμάς που βιώσαμε απώλεια εγκυμοσύνης, και μας ενώνει, μας κρατάει, γεμίζει τα άδεια χέρια μας με ολάνθιστα λουλούδια.

Ο ενδομήτριος θάνατος γεννά ένα σιωπηλό μωρό, το δικό σου μωρό, που σε έκανε μητέρα, ακόμα και με έναν τρόπο που δε θα τον διάλεγες ποτέ. Και έχει και αυτό, ανάγκη από ένα νανούρισμα που θα το οδηγήσει με φροντίδα και αγάπη στη νέα του διαδρομή.

Το καλοκαίρι το αποχαιρετήσαμε, κύλησε σαν νερό. Κι είχε τόσα πολλά μέσα του. Είχε φωτιές, είχε πόνο, είχε ομορφιά, είχε δυσκολία, βουτιές σε θάλασσες και σε παγωτά, είχε όμως και σκοτάδι.

Για όλες τις γυναίκες που δε χωράνε στα στερεότυπα που μας έχουν φορέσει. Για όλη την ομορφιά μας που ψάχνει τρόπους να λάμψει.