Βάλια – Για πάντα μωρά μας

31 Οκτωβρίου, και διανύουμε τον Μήνα Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για την περιγεννητική απώλεια (απώλεια εγκυμοσύνης και νεογνική απώλεια).

Όλο τον Οκτώβριο θα ανεβαίνουν ιστορίες ανθρώπων που βίωσαν μια τέτοια εμπειρία, μαζί με μια φωτογραφία με τη φράση που τους ενόχλησε περισσότερο.

Σήμερα τα λόγια της Βάλιας:

“Θέλω να γράψω τόσα πολλά και ταυτόχρονα δεν ξέρω πως να ξεκινήσω γι’ αυτό θα τα πω πολύ σύντομα. Έχασα το μωρό μου, το πρώτο μου παιδί, στις 17 Μαρτίου 2015 από περιτύλιξη ομφάλιου λώρου, στις 38 εβδομάδες κύησης. Η φράση που μου έχει μείνει χαραγμένη είναι “Βάλια πότε τον άκουσες τελευταία φορά?” Από ‘κει και πέρα θυμάμαι να μη θέλω να βλέπω κανέναν, να βάζω 15 κιλά μέσα σε 3 μήνες…και πολύ πολύ κλάμα… Δυστυχώς η απώλεια είναι μέρος της ζωής μας. Οι άνθρωποι γύρω μας όμως μετά από μια τέτοια απώλεια ή θ’ άνοιγαν το στόμα τους για να πουν ό,τι χειρότερο θα μπορούσα ν’ ακούσω ή θα προσποιούνταν πως δε συνέβη τίποτα. Όταν αναφερόμουν στο μωρό μου, ακόμα και σήμερα σχεδόν 8 χρόνια μετά, έχουν την ίδια συμπεριφορά, λένε τις ίδιες ανόητες φράσεις όπως “για κάποιο λόγο γίνονται όλα”,” εντάξει έκανες παιδιά, μη το σκέφτεσαι” ή άπλα αλλάζουν θέμα αμέσως γιατί αισθάνονται άβολα ενώ θα μπορούσαν να πουν έστω ένα λυπάμαι γι’ αυτό που σου συνέβη. Απλά και ανθρώπινα. Η αποβολή ή η απώλεια κύησης θεωρείται ταμπού εν έτει 2022 ενώ ταυτόχρονα 1 στις 4 γυναίκες έχει βιώσει κάποιο παρόμοιο συμβάν. Εσύ που με διαβάζεις κ εύχομαι να μην έχεις έρθει στη θέση μου, την επόμενη φορά γίνε λίγο πιο άνθρωπος και άκου αυτά που έχει να σου πει η μανούλα για το μωρό της…δε θέλει να σε κάνει να νιώσεις άβολα, θέλει κάποιος να την ακούσει και να καταλάβει ότι το παιδί της υπήρξε παρόλο που δε γύρισαν μαζί στο σπίτι… Δεν το είδα πότε το αγοράκι μου. Δεν ξέρω πώς ήταν. Μόνο ρωτούσα τους δικούς μου αν είχε μαλλάκια ή να μου πουν όσο γινόταν κάποια χαρακτηριστικά του. το ότι δε τον είδα πότε είναι αυτό που με βασανίζει περισσότερο (πέραν της απώλειας σαφώς). Συχνά σκέφτομαι πώς θα ήταν αν δεν είχαν γίνει έτσι τα πράγματα. Πώς θα έμοιαζε, τον ήχο της φωνής του.. θα πήγαινε δεύτερα δημοτικού φέτος… Αγοράκι μου, παιδί μου, σε θυμάμαι πάντα…”

#γιαπάνταμωράμας #οκτώβριος #ιστορίες #ενημέρωση #ευαισθητοποίηση #περιγεννητικήαπώλεια #απώλειαεγκυμοσύνης #νεογνικήαπώλεια #loveandgrief

Είμαστε οι γονείς της απώλειας.

Τα μωρά μας δεν είναι πια εδώ, όμως εμείς είμαστε εδώ.

Ας γίνουμε η φωνή τους!

Ο Οκτώβριος τελειώνει αλλά οι ιστορίες είναι πολλές, και η δράση συνεχίζεται!

Λάβε κι εσύ μέρος! Στείλε μου email στο maria@loveandgrief.gr ή δες εδώ πώς

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.