Αποβολή πρώτου και δεύτερου τριμήνου - Για πάντα μωρά μας
Σήμερα τα λόγια της Κωνσταντίνας και της Στεφανίας.
Ξεκινάμε με την Κωνσταντίνα:

Και συνεχίζουμε με τα λόγια και την ιστορία της Στεφανίας:

“Το 1ο παιδί ήρθε αμέσως.
Η 2η εγκυμοσύνη καθυστέρησε 14 μήνες. Τόσοι μήνες χρειάστηκαν για τη σύλληψη.
Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι εκείνη τη μέρα που έσπασαν τα νερά στην 19η εβδομάδα και με έπιασαν οι πόνοι. Ένα υγιές μωρό με μια αρκετά καλή εγκυμοσύνη...
Ένα μικρόβιο ήταν αρκετό για να πάρει τη χαρά μας.
Σε αγάπησα από την πρώτη στιγμή, ίσως όταν ακόμα ήσουν ιδέα. Σε χάσαμε και το καλοκαίρι μας έγινε χειμώνας. Κι ενώ πάγωσαν όλα, η ζωή συνεχίστηκε άθελά μου.
Αλλά, σωστά, τι χαζή!, "θα κάνουμε άλλο, είμαστε νέοι"
Τι είναι το παιδί; Σουβλάκι να κάνεις άλλο; Πίτσα για να παραγγείλεις;
Ναι ίσως κάνουμε και άλλο, το επόμενο θα είναι το τρίτο μας, το δεύτερο δεν γεννήθηκε ποτέ. Κι ένας ελέφαντας είναι στο δωμάτιο και δεν μιλά κάνεις γι' αυτόν.
Πονάω κάθε μέρα...
Σήμερα θα έβγαινα σε άδεια, σήμερα θα ήμουν 30 εβδομάδων, σήμερα θα έφτιαχνα βαλίτσα, σήμερα θα πήγαινα στο γιατρό, σήμερα θα σε έπαιρνα στην αγκαλιά μου, σήμερα θα γινόσουν ενός, σήμερα θα έμπαινες 1η Δημοτικού, 1η Γυμνασίου, 1η Λυκείου.
Σήμερα όμως δεν είσαι εδώ.
Θα είσαι πάντα στη σκέψη μου, στη σκέψη μας, στην καρδιά μας
Με έναν κόμπο στο λαιμό
Ένα σκληρό αγκάθι
Έτσι θα ζω για μια ζωή
Και το κορμί θα μάθει
Όσο και να πονά η καρδιά
Εκείνο θα σηκώνει
Το σώμα που τόσο πονά
Και θα το μαλακώνει
Στεφανία”
Είμαστε οι γονείς της απώλειας.
Τα μωρά μας δεν είναι πια εδώ, όμως εμείς είμαστε εδώ.
Γινόμαστε η φωνή τους!
#γιαπάνταμωράμας #οκτώβριος #ιστορίες #ενημέρωση #ευαισθητοποίηση #περιγεννητικήαπώλεια #απώλειαεγκυμοσύνης #νεογνικήαπώλεια #loveandgrief